14 Şubat 2013 Perşembe

ÖRGÜ BATTANİYE

Günlerden 14 Şubat sevgililerin günü herkesin sevgililer gününü kutlarım.Sabah kahvaltıdan sonra eşim, hiç beklemiyordum sevgililer günümü kutlayıp hediyesini verdi şaşırdım ama en çok da Egenin biraz sonra açılmış hediye paketine kendi eşekciğini sarıp bana sürpriiizzz diye getirmesiydi ;)))Sarıldık birbirimize oğlum büyüyor artık ...
Bu battaniyeyi 1,5 yıl oldu öreli teyzesinin balı Piraye 'ye nin yatağına örüldü.Tek tek kareler ördüm sağolsun annem birleştirdi.
Aşağıdaki prenses de benim balım PİRAYE.İnsanın sevdiklerinden uzakta olması ne kötü Piraye 'ye özlemin tavan yaptığı şu günlerde bu postla özlem gidermiş oluyum.Ege ile bir İstanbul seyahati gözüküyor bu bal için.Teyzemmm çok özledim seni.....



10 Şubat 2013 Pazar

SEN UZUUUN YILLAR YAŞA TEVFİK DEDE...

Uzuuunbir aradan sonra yeniden yazabilmenin sevincini yaşıyorum ;))Çok yoğun günler geçirdik.Ankara dan oğlumun halası geldi aslına bakarsanız tam hala değil eşimin teyzesi ama Ege hala diyor çünkü eşimin bir kızkardeşi yok buna sevinmelimiyim acaba görümcem yok diye...Halamız gelirken de bir koli sürpriz yumurta getirdi Ege 'ye biz de bu anı fotoğrafladık.15 tatilde bol bol gezdik yedik içtik misafirler ağırladık ve hasta olduk.Ege'nin boğazı ve kulakları iltihaplanmış bu da çok kötü ateş yaptı 40 dereceyi gördük neden se çok korkarım bu çocukların ateşlenmesinde.Çok şükür şuan iyiyiz tabi o kadar antibiyotik,ateş düşürücü ve öksürük şurubundan sonra...

Oğlumun büyükbabası ,eşimin dedesi Tevfik dede sen çoook uzuun yıllar yaşa...Kendisi 85 yaşında ama maşallah çok dinçtir.Yazları bahçeye taşınıyorlar buralarda elma bahçeleri  meşhurdur.Çok büyük bir bahçeleri var ve Tevfik dede bu işleri hep kendi yapar,çok güzel sebzeler yetiştirir.Ben çok dede  ve babaanne,anneanne sevgisi yaşayamadığım için çook seviyorum Tevfik dedeyi ve bir de anneanne var o da dünya tatlısı...

Ben yaşayamadım bu dede sevgisini Ege derinlemesine yaşıyor,oğlumun 3 tane dedesi var ne güzel...Babamın babası ben 5 yaşındayken,babaannem  ben 7-8 yaşındayken,anneannem ben 3yaşındayken ve annemin babası ki ben 28 yaşındayken hayatlarını kaybettiler.annemin babasına dede bile diyemiyorum çünkü hiç bir paylaşımımız olmadı .Dedeliğini hissettirmedi aslına bakarsanız klasik üvey anne dramı yaşananlar.Anneannem ölünce tekrar evleniyor ve annemleri siliyor.Bunu yapmamalıyım biliyorum ama şuan bile kin ve öfke var ona karşı.Cenazesine gittik hiç üzülmedim ama annem ağladıkça anneme üzüldüm.Offf niye yazdım ki bunları ....Diyeceğim odur ki dedelerinizin kıymetini bilin...